قوله تعالى: و لما جاءهمْ کتاب و چون بایشان آمد نامه منْ عنْد الله از نزدیک خداوند مصدق استوار گیر و گواه لما معهمْ توریة را که با ایشانست و کانوا منْ قبْل و ایشان جهودان از پیش ما یسْتفْتحون مى نصرت خواستند برسول خدا على الذین کفروا بر دشمنان خویش که کافران بودند فلما جاءهمْ ما عرفوا چون بایشان آمد آنچه شناختند کفروا به بوى کافر شدند فلعْنة الله على الْکافرین پس اکنون لعنت خدا بر کافران.
بئْسما اشْتروْا به أنْفسهمْ ببد چیزى خویشتن بفروختند أنْ یکْفروا که کافر میشوند بما أنْزل الله بآنچه فرو فرستاده الله، بغْیا حسد را أنْ ینزل الله منْ فضْله مى فرو فرستد از فضل خویش على منْ یشاء منْ عباده بر آن که خواهد از رهیگان خویش فباو بغضب خویشتن را بخشم خداى آوردند و بخشم وى باز گشتند على غضب خشمى بر خشمى و للْکافرین عذاب مهین و کافرانراست عذابى خوار کننده.
و إذا قیل لهمْ و چون ایشان را گویند. آمنوا بگروید بما أنْزل الله بآنچه الله فرو فرستاد قالوا بجواب گفتند نوْمن بما أنْزل علیْنا ایمان بدان آریم که بر ما فرستادند، و یکْفرون و کافر میشوند بما وراءه بهر چه جز زان است و هو الْحق و آنچه ایشان را و از آن خواندند راست است و درست، مصدقا لما معهمْ استوار گیر و گواه آنچه با ایشان است از توریة قلْ رسول من گوى ایشان را فلم تقْتلون أنْبیاء الله چرا پیغامبران الله را مىکشید؟ منْ قبْل از پیش ما إنْ کنْتمْ موْمنین اگر بفرستاده من گرویدگانید.
و لقدْ جاءکمْ موسى بدرستى که آمد بشما موسى بالْبینات با پیغامهاى روشن و نشانهاى راست، ثم اتخذْتم الْعجْل پس آن گه گوساله را بخدایى گرفتید منْ بعْده پس غایب شدن موسى و رفتن وى به طور و أنْتمْ ظالمون و شمااید بچنان ستم بر خود ستمکاران.
و إذْ أخذْنا میثاقکمْ و پیمان ستدیم از شما و رفعْنا فوْقکم الطور و کوه زبر شما برداشتیم، خذوا ما آتیْناکمْ گفتیم بگیرید آنچه شما را دادیم بقوة بعزم راست و تصدیق درست، و اسْمعوا و پیغام نیوشید و پذیرید، قالوا سمعْنا گفتند شنیدیم و عصیْنا و نافرمان شدیم، و أشْربوا فی قلوبهم و در دلهاى ایشان دارند الْعجْل دوستى گوساله بکفْرهمْ از کافر دلى ایشان قلْ رسول من گوى بئْسما یأْمرکمْ به إیمانکمْ به بد چیزى میفرماید ایمان شما را إنْ کنْتمْ موْمنین اگر بفرستاده ما گرویدگانید.